Wat begon als een snel bezoekje aan Peter Segers in Amersfoort (bedankt pa!) om een homokineethoes te vervangen (zie de vorige post) en de olie te verversen (whow, eindelijk heb ik er nauwelijks olie bij hoeven gooien in de tussentijd) liep wat meer in de papieren.
Allereerst verklaard een volledig versleten remblokje het wazige remgedrag aan de linker kant van de laatste tijd. Eigenlijk vreemd, want maar één blokje was helemaal tot op het metaal versleten terwijl de anderen, hoewel zeker niet nieuw, nog prima waren. Misschien niet goed gemonteerde de vorige keer. Hoe dan ook, dat betekende vier nieuwe. Gelukkig hadden de mannen in Amersfoort nog wat Greenstuff op voorraad. Ten tweede waren beide stuurstangen toe aan een welverdiend pensioen. In elk geval zijn het stuur- en remgedrag weer wat je zou verwachten, dus die investering was het wel waard.
Gelukkig betekende de gescheurde homokineerhoes niet dat de homokineet zichzelf opgevreten had (ondanks de ruime hoeveelheden zand en modder die beschikbaar waren tijdens de laatste Achterhoekrit, zie een paar posts terug), dus het werd niet erger dan dat.
Bij het parkeren viel me wel een beetje rook op, maar ik kon niet achterhalen waar dat vandaan kwam in het donker. Hopelijk was het alleen een beetje gemorste olie.
Maar goed, de witte is terug, dus laat de pret maar komen.